Ondanks het stralende van de recente sneeuwval lijkt het soms zo’n donkere tijd waarin we nu leven: de lock down, de avondklok, de rellen, de discussies rond het vaccin… Afgelopen jaar lukte het me aardig om mee te bewegen. Maar op het moment vind ik het best spannend. En dan niet vanwege de corona zelf, maar vooral vanwege de manier waarop we ermee omgaan.
Een kwestie van perspectief
We leven in een wereld waarin ieder mens het recht heeft van vrije wil én van eigen lichaam. Toch word je in deze tijd meewarig aangekeken als je de zaken anders lijkt te ervaren dan de ‘mainstream’. Niet onbegrijpelijk, maar toch: zoveel mensen, zoveel meningen. De uitdaging blijft dan om in liefdevolle verbinding te blijven. Met elkaar, maar zeker ook met jezelf.
Bij jezelf blijven
Zelf voel ik me soms zo’n einzelgänger; iemand die voelt dat de ingeslagen weg niet haar weg is. Hoeveel spanning en verdriet me dit ook kan geven, ik voel van binnen sterk de noodzaak om bij mezelf te blijven. En te blijven staan voor waar ik in geloof: namelijk de kracht van liefde en vertrouwen. Je eigen lichtje hoog houden. Daarom houd ik ook zo van sprookjes: een zuiver hart (het licht) overwint altijd :-)
Waardering en zorgen
Ik wil proberen wat te delen over hoe ik de huidige tijd ervaar:
Om te beginnen waardeer ik enorm alle creatieve initiatieven die zijn ontstaan, ze geven kleur aan mijn dag! Ik heb bewondering voor de mensen die zich met hart en ziel inzetten om het wiel draaiende te houden. Ben dankbaar voor de verstilling die er was en dat we weer meer in verbinding met onszelf en de natuur lijken te komen.
Tegelijk heb ik veel moeite met de controledrang en het idee dat we als mens overgeleverd zouden zijn. Hoe goed bedoeld ook, alle stress en angst die dit veroorzaakt werkt in mijn beleving eerder averechts dan opbouwend voor je gezondheid.
Je levenskracht verzorgen
Ik heb het vaak over ‘je lichtje hooghouden’ en dat dat belangrijk is. Ik bedoel daarmee de zuiverheid en levenskracht in jezelf verzorgen. Hoe meer in liefde je kunt zijn met jezelf en je omgeving, hoe vitaler en veerkrachtiger je doorgaans bent. En hoe beter je dus bestand bent tegen wat er op je weg komt. Ook zoiets als corona.
Knuffelhormoon oxytocine
Eigenlijk is het heel logisch: hoe meer in acceptatie je kunt zijn met wat er is, hoe rustiger je je voelt. Je lichaam maakt positieve hormonen aan zoals oxytocine (het ‘knuffelhormoon’), waar je hele immuunsysteem wel bij vaart. Stress daarentegen zet je lijf onder druk waardoor je niet goed tot voelen en verteren komt. In deze ‘overleefstand’ raak je uit contact en voel je minder goed wat je nodig hebt. Met alle gevolgen van dien.
Opbouwende boodschap
Juist in deze kwetsbare tijd is daarom een opbouwende boodschap extra belangrijk, zodat mensen weer het gevoel van zelfbeschikking en grip terugkrijgen. Bijv. “We zijn er voor je. Je kunt dit aan. We helpen je zo nodig om je eigen levenskracht en vitaliteit te versterken. We hebben hiervoor deze natuurlijke tools, etc.” Nu heb ik de indruk dat de huidige boodschap eerder afbreuk doet aan iemands vertrouwen en welbevinden dan dat het dit versterkt. En dat het zijn gevoel van afhankelijkheid van externe middelen (zoals vaccins) juist vergroot.
Let wel: medische ondersteuning kan nodig zijn, maar mijns inziens is er een heel scala aan alternatieve middelen die meer natuurlijk zijn en minder blijvende impact hebben voor lichaam en ziel.
Eigen verantwoordelijkheid
Natuurlijk hebben we ook allemaal onze eigen verantwoordelijkheid. Gelukkig maar zou ik zeggen. Laten we in onze harten kijken en voelen wat voor ons waar is. Uiteindelijk zijn we allemaal baas over eigen lijf en leden!
Je eigen lichtje hooghouden :-)
Jouw natuur
Jouw natuur