Afgelopen week waren we in Kootwijk in ons boshuisje. Ben altijd zo blij als ik in het bos ben! Door de regen rook alles extra fris en was het lekker rustig overal. Ondanks dat we eerder naar huis gingen omdat ik overprikkeld was (het blijft helaas lastig voor mij om langere tijd non-stop in andermans energie te zijn), was het toch weer heerlijk. Het wordt me steeds duidelijker dat heling voor mij zit in spelen. Lekker vrij en los, mijn neus achterna! Eigenlijk zoals die leuke zwerver dus.
Foutenmaakmoed
Wat voor mij sterk hiermee samenhangt is mezelf toestaan om fouten te maken. Om niet te voldoen, om anders te zijn, om controle durven loslaten. En het vertrouwen hebben dat het wel los zal lopen allemaal. Met een geweldig woord dus ‘foutenmaakmoed’! Het woord alleen al ademt voor mij ruimte :-)
Ruimte voor het spontane
Spelen heeft in zich dat het allemaal niet zo serieus is, dat het niet zo erg is dat er eens wat mis gaat of anders loopt dan gedacht. Het laat ruimte voor het spontane. Daar houd ik erg van, juist omdat ik mezelf onbedoeld zo had klemgezet door het gevoel dat ik moest ‘voldoen’. Evolutionair is deze behoefte aan erkenning erg logisch, je voortbestaan kan er vanaf hangen. Maar het is niet gezond meer als je daarmee jezelf uit het oog verliest.
Hoe blijf je in contact met jezelf?
Als ik me weer eens ‘krap’ voel of geïrriteerd of gespannen, helpt het mij erg om mezelf de volgende vragen te stellen:
– Wat voor oude pijn wordt er nu aangeraakt?
(Wat bij mij vaak aan de hand is, is dat ik frictie voel als ik mijn eigen grens over ga. Ik neem dat de ander dan kwalijk. Terwijl ik het ZELF ben die mijn grens over gaat. De frictie komt dan omdat ik me vroeger te vaak op mijn omgeving afstemde en daardoor te weinig ruimte voor mezelf had.)
– Welke behoefte ligt hieraan ten grondslag?
(Ik kan bijv. soms kattig doen naar de ander, terwijl ik eigenlijk verdrietig ben omdat niet in mijn behoefte wordt voorzien. In plaats van dit verdriet te tonen, ‘straf’ ik de ander, waar we natuurlijk allebei niet blij van worden. Beter is om het gesprek aan te gaan.)
– Wat kan ik zelf doen om de situatie beter te maken?
(Je hebt altijd een eigen verantwoordelijkheid. Wat is jouw aandeel aan de situatie? Wat kan je zelf doen om de boel weer in beweging te krijgen?)
Andere tips om op jezelf af te stemmen
– Wat ik ook altijd erg fijn vind (en mijn hartje ook), is mijn hartgebied inwrijven met een lekkere bodylotion (of olie) na het douchen. Op deze plek op je borstbeen zitten je ‘zielskoorden’. Door bewust aandacht te geven aan dit gebied, zak ik makkelijker in mijn lijf en voel ik automatisch beter hoe het met me gaat.
– Een andere tip: om tijdens een meditatie dichter bij mezelf te komen visualiseer ik dat ik een vishengel heb. Met deze hengel haal ik alle lijntjes van mij naar de buitenwereld naar binnen. Het kan dan soms ineens een stuk rustiger worden! Soms kies ik er voor om de lijntjes die ik niet meer nodig heb door te knippen. Dan stuur ik de energie die niet van mij is terug naar waar het vandaan komt. Opgeruimd staat netjes ;-)
Spelen en helen
Spelen en helen! Beiden passen bij mij en dat is het paadje dat ik ga lopen. Dan weer eens hier, dan weer daar. Net hoe het komt. Niet per se groots en meeslepend, maar vooral dichtbij mezelf.
“My childhood may be over, but that doesn’t mean playtime is”
Jouw natuur
Jouw natuur